Koh Tao - Reisverslag uit Koh Tao, Thailand van Stef Kusters - WaarBenJij.nu Koh Tao - Reisverslag uit Koh Tao, Thailand van Stef Kusters - WaarBenJij.nu

Koh Tao

Door: S & E

Blijf op de hoogte en volg Stef

16 Januari 2018 | Thailand, Koh Tao

En daar gingen we weer. Vanuit Koh Lanta naar Koh Tao, hier gaan we eindelijk duiken..
Zo lang op gewacht en we hebben er echt zo veel zin in!
‘S morgens werden we opgehaald met een busje om naar de boot te gaan. Jeetje, wat was dit een helse reis... Er werden meteen toen we gingen zitten zakjes uitgedeeld om in de spugen, dat was maar goed ook want na nog geen minuut was het al raak. De eerste om ons heen begon over te geven. Daarna volgden er steeds meer en wij voelden ons ook niet echt top. Na vanalles geprobeerd te hebben om ons beter te voelen zijn we maar eens even aan de achterkant van de boot buiten gaan staan. Ook nog niet echt top en helaas heb ik heb niet binnen gehouden. Stef daarentegen wel, hij voelde zich wel slecht maar niet zo slecht dat hij moest spugen. Na .... uur kwamen we eindelijk in Koh Tao aan, wat waren we blij toen we met onze voeten op het vaste land stonden. Heerlijk!
Stef had gelukkig het guesthouse waar we sliepen al een mailtje gestuurd aangezien we later aankwamen dan gepland was. Gelukkig zouden ze op ons wachten. Heerlijk om zo’n grote schone kamer binnen te komen. We hebben onze tassen neergegooid en zijn heerlijk gaan douchen onder een warme douche, helaas hadden we dat in Koh Lanta niet.
Nadat we lekker opgefrist keken we naar buiten, jeetje, dat was toch wel een flinke plensbui. Niet erg! Want zo konden we gelukkig ook eens onze regenjasjes gebruiken. Helaas viel het eten die avond tegen, we waren doodmoe en toch nog steeds wel een beetje misselijk. Snel naar de kamer en slapen. De volgende dag moesten we er op tijd uit want dat was onze eerste ‘schooldag’
De wekker ging en beide hadden we ontzettend veel spanning in onze lichamen, wat moesten we verwachten. We hadden geen idee, natuurlijk hadden we ons ingelezen op internet, maar toch heb je altijd nog dat stukje onwetendheid.
Vol goede moed gingen we naar ‘school’. De eerste dag was veel theorie, we kregen vanalles geleerd over het duikpak, uitrusting, ademhaling en de meest belangrijke regels van duiken.
1. Klaren
2. Houdt nooit je adem in
3. Stijg nooit sneller dan 10 m/Pm
Na de eerste ochtendles hebben we ons eerste heeeeerlijke broodje gehad. Eindelijk weer eens Nederlands brood dat niet van zichzelf al zoet smaakt. Na de lunch zouden we naar het zwembad gaan om de eerste dingen te oefenen in het water.
Uitrusting aan en hoppa het water in, de oefeningen gingen Stef en mij veel beter af dan verwacht.
We hebben veel geoefend met het dalen en stijgen, daarnaast hebben we moeten zweven op de bodem, zonder dat we de bodem aanraakten en zonder dat we te veel naar boven gingen.
Super was het om te doen en we verheugen ons echt op de volgende dag.
Van het duiken wordt je toch wel heel erg moe. Die avond zijn we met de jongen die bij ons in het duikgroepje zat naar het strand gegaan om iets te eten en om eentje te drinken. We konden het natuurlijk niet te laat maken aangezien we vroeg op moesten en huiswerk hadden. Ja ja, wij hebben huiswerk gemaakt op vakantie. Wie had dat gedacht van Stef ;)
Vroeg uit de veren en op naar school. De theorie was weer veel en toch moeilijker, moeilijke stof over longblaasjes, gasuitwisseling, de luchtdruk op verschillende hoogtes en noodopstijgingen.
Lunch en yes, eindelijk de zee op. We klommen met z’n allen met onze tassen mer uitrusting op een boot en daar gingen we dan!
Jeetje, wat klopte ons hart snel. Het was ontzettend spannend om ergens naartoe te gaan met de boot om voor de eerste keer echt te gaan duiken.
Het was zover, ons wetsuit ging aan, fles op de rug, alles controleren en erin springen. Wat was het prachtig, ik was van tevoren heel erg bang dat ik het niet geregeld zou krijgen op zo’n diepte toen ik zag dat we al op 18 meter diepte zagen was al mijn angst verdwenen. Jeetje, daar zaten we dan, nouja zweefden we dan. Op 18 meten diep, in de oceaan in Thailand. Dit neemt niemand ons meer af. Alles ging geweldig totdat ik steken in mijn hoofd kreeg. Van het ene op het andere moment had ik zo’n paniek en wilde ik perse naar boven. Onder water duidelijk maken wat er is gaat helaas niet zo gemakkelijk, gelukkig begreep Raf (onze instructeur) dat er iets niet goed was en dan zag hij aan me. Hij gaf aan de rest door dat we naar boven gingen. Doordat ik zo’n pijn had, had ik niet goed door wat er allemaal gebeurde en wat ik deed, waardoor ik te snel omhoog ging. Raf heeft erop gelet dar alles goed ging. Eenmaal boven en toen mijn uitrusting af was ging het weer beter. Raf vond het apart wat er gebeurde, hij dacht dat het mijn sinussen waren. Holtes in je hoofd die zich vullen met lucht zodra je de diepte in gaat, normaal worden deze holtes geleegd bij het klaren van je oren. Toch, omdat ik pas op de bodem last kreeg ervan vond hij het apart. Toch wilde ik het nog proberen, ik had er immers op de boot geen last meer van. Nadat onze tijd boven water voorbij was (dit moet aangezien je anders teveel stikstof in je lijf hebt) konden we beginnen aan onze 2e duik. Helaas kreeg ik na 3 meter al meteen steken en moest ik naar boven. Ik ben op de boot gaan zitten en Stef is samen met Sven en Raf terug naar beneden gegaan. Ik was zo blij dat Stef nergens last van had. Al had hij wel veel last van zijn oren.. gelukkig kon hij wel duiken. Toen Stef erna weer boven kwam zijn we terug gegaan naar het eiland. Waar Stef zijn oor nog steeds dicht zat. We waren doodmoe van deze dag, duiken is extra vermoeiend door de stikstof in je lichaam. Dat betekende snel een hapje eten en leren.. Die ochtend zijn we meteen zee op gegaan. doordat ik gisteren mijn 2e duik niet had gemaakt moest ik vandaag extra mijn best doen, tenminste als mijn hoofd dat toe liet. Stef is met een andere instructrice en Sven naar beneden gegaan. Ik moest de eerste ronde even wachten totdat Raf klaar was, hij ging namelijk naar een wrak op de bodem duiken. Super vet! Ik wachtte, geen probleem. In hoopte dat alles goed zou gaan!
Raf zou een op een met me naar beneden gaan om de oefeningen die de jongens gisteren al gedaan hadden te doen. Ondertussen was Stef op de bodem voor zijn 3e duik. Hij vond het geweldig. Het enige jammere was dat er nog 2 dames bij zijn groepje waren aangesloten die al gebrevetteerd waren. Eenmaal beneden aangekomen waren ze weg, waardoor de rest weer naar boven toe moest. Jammer want dat kost alleen maar tijd. Ondanks dat heeft hij wel een hele leuke duik gehad. Toen ik ook eindelijk naar beneden mocht was de spanning hoog, zou het goed gaan? En ja hoor, super ging het. Ik had nergens last van en kon gewoon genieten onder water. Toen we boven kwamen gingen de jongens net naar beneden voor hun 4e en laatste duik van de cursus. Raf en ik zijn ongeveer 5 minuten boven geweest en weer naar beneden gegaan voor de 3e duik. Weer alles ging goed en ook ik kon mij voorbereiden voor mijn laatste duik.
Ondanks dat het in het begin niet goed ging heb ik het toch kunnen afmaken.
Stef daarentegen kreeg steeds meer last van zijn oren... ze bleven maar dichtzitten en daarbij had hij ook nog eens pijn.. even afwachten..
Die avond was het namelijk oudejaarsavond, en we wilden toch wel gaan feesten..
Wat een super leuke mensen, de sfeer was echt geweldig en we hebben beide echt een top avond gehad. We zijn mensen van over de hele wereld tegen gekomen. In Thailand kun je gewoon met iedereen praten, iedereen is ontzettend open en gezellig. De rit naar huis was moeilijker aangezien er toch wel een aantal buckets met drankjes in zijn gegaan.
Dit voelde we beide wel de volgende ochtend.
Die dag waren we niet veel waar en hebben we liggen uitkateren in bed. De volgende dag moesten we toch wel fris zijn want dat was de dag van het examen en de de full moon party waar we zo veel leuke dingen over hadden gehoord.
Toen we ‘s morgens wakker werden gingen we weer naar school voor het laatste stukje theorie en dan ons EXAMEN...
Beide zijn we geslaagd en nu bevoegd om overal ter wereld te duiken tot 20 meter diep!!
Nadat we het papierwerk en alles geregeld hadden kregen we meteen onze duikpas op de mail.
Terug naar de kamer, alles inpakken en de boot naar Koh Phangan.

Deze bootreis viel gelukkig mee, niet zo hobbelig en geen spugende mensen om ons heen.
De full moon party was leuk, in het begin viel het ons was tegen, dit kwam doordat nieuwjaar ons zo goed was bevallen!
We hebben de hele nacht gefeest en het hele strand stond vol met dansende mensen. Er waren veel verschillende muziekstijlen en natuurlijk weer om de 2 meter een tent waar je je Bucket kon kopen.
Geweldig! We hebben op het strand de zon zien opkomen en zijn toen op het andere strand gaan slapen.
Wat zijn we toen wakker geworden met een mooi uitzicht zeg.
Om 5 uur hadden de boot naar het vaste land en dan de bus die ons naar Bangkok bracht voor onze laatste dagen.

Maar dat is iets voor de laatste blog.
-xo

  • 16 Januari 2018 - 22:47

    Marielle Vroomen:

    Wauw hè, gefeliciteerd met jullie duikbrevet! Wij zijn nooit verder gekomen dan de eerste dag, hihi!
    Ik lees met veel plezier jullie belevenissen daar. Wat is Asië toch mooi hè?
    Geniet nog van jullie tijd daar en van elkaar!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Thailand, Koh Tao

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

16 Januari 2018

Koh Tao

05 Januari 2018

Koh Lanta

27 December 2017

Krabi

21 December 2017

Overal en nergens

17 December 2017

Het relaxte Pai
Stef

Thailand show us what you got....

Actief sinds 09 Dec. 2017
Verslag gelezen: 1700
Totaal aantal bezoekers 7556

Voorgaande reizen:

09 December 2017 - 31 December 2017

Mijn eerste reis

Landen bezocht: